๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๖
นาน ๆ จะได้มีโอกาสใช้ชีวิตวันหยุดไปกับการขับรถท่องเที่ยวสักที ทำให้รู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นเยอะเชียว ได้เห็นบ้านเมืองต่างถิ่นที่แตกต่างจากวิถีที่เคยสัมผัสอยู่เป็นประจำ
วันนี้ผมใช้ชีวิตอยู่ที่จังหวัดอุบลราชธานี ขี้เกียจกลับเพราะวันพรุ่งนี้ผมมีภาระกิจที่จังหวัดอำนาจเจริญ
ด้วยความน่ารักของพี่สาวที่คุ้นเคยในวงทำงานด้วยกัน ได้ให้รถยนต์ไว้ใช้หนึ่งคัน ก็เลยได้ขับรถยนต์ไปท่องเที่ยวพร้อมกับการถ่ายภาพที่กำลังฝึกหัดอยู่ตลอดวัน
เช้าขึ้นมาแวะไปกราบพระที่วัดพระเจ้าใหญ่องค์ตื้อ หรือวัดใต้เทิง ซึ่งตั้งอยู่กลางใจเมือง ซึ่งมีพระพุทธรูปองค์ใหญ่และองค์เล็กเต็มไปหมด และที่สำคัญอยู่ระหว่างการก่อสร้างอยู่หลายจุด
เดินข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งก็พบวัดเลียบ เลยเข้าไปเดินชมต้นไม้สวย ๆ ภายในวัด ไปพบรถขบวนตอนแห่เทียนเข้าพรรษาเก็บรักษาไว้ แต่ยังสวยงามมาก
เดินลัดเลาะตามถนนมาสักเกือบกิโล ก็พบทุ่งศรีเมือง เลยขอเข้าไปถ่ายรูปอภิมหาเทียนเข้าพรรษาที่ตั้งอยู่ใจกลางสนาม เดินชมแผงพระเครื่องที่มาตั้งนับสิบร้าน
เดินได้สักครู่พี่ขับรถมารับ และมอบหน้าที่ให้ผมทำหน้าที่สารถีขับพากันไป ๓ ชีวิต มุ่งหน้าสู่อำเภอพิบูลมังสาหาร
จุดแรกที่แวะคือแก่งสะพือ แต่เสียดายมากที่ช่วงนี้น้ำเยอะเลยมองไม่เห็นเกาะแก่ง ที่นี้จำได้ว่าเคยมานานกว่า ๑๐ ปีแล้ว ก่อนจากแวะซื้อซาลาเปาเจ้าอร่อยติดมือมาด้วย
ขับรถต่อไปยังอำเภอโขงเจียม แวะไหว้พระที่วัดถ้ำคูหาสวรรค์ ได้มีโอกาสกราบสังขารของหลวงปู่คำคะนิง ที่ตั้งอยู่ในโลงแก้วในบริเวณหน้าถ้ำ
แวะกินอาหารกลางวันด้วยเมนูปลาแม่น้ำโขง บนแพที่จอดลอยอยู่บริเวณแม่น้ำสองสี ด้วยบริกรสาวที่มีบ้านเกิดอยู่ประเทศตรงข้ามแม่น้ำ
อิ่มดีแล้วก็มุ่งหน้าสู่เขื่อนปากมูล ซึ่งเป็นเขื่อนผลิตไฟฟ้าจากพลังน้ำ ในใจคิดว่าคงเจอหมู่บ้านที่ได้รับผลกระทบตามข่าวที่ได้ยินมาก่อนหน้า แต่ปรากฎว่าไม่เจอ
ขับรถต่อไปยังเขื่อนสิรินธร ซึ่งก็เป็นเขื่อนของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทยเช่นกัน ขับรถเข้าไปในที่ทำการได้เห็นบรรยากาศที่ร่มรื่นดี แต่พอออกมาหน้าเขื่อนพบเวทีม็อบตั้งเด่นอยู่ด้านหน้า ผู้คนยังไม่มีแต่เดาว่าเย็น ๆ คงมารวมตัวกัน หรือคิดอีกทีไปรวมกับม็อบที่อุรุพงษ์หรือปล่าวก็ไม่รู้
เวลาล่วงเข้าช่วงเย็นจึงหันหน้ารถกลับเข้าเมืองอุบล ผ่านอำเภอวารินชำราบแวะ "ซืนวาน" ชมบรรยากาศที่ตกแต่งแบบสมัยก่อน เห็นหนุ่มสาวเกี่ยวก้อยกันมาถ่ายรูปกันค่อนข้างแน่น
สดชื่นกับ "กาแฟนัวเย็น" ไปหนึ่งแก้ว ก่อนขับรถกลับที่พัก "เป็น ตา ฮัก" โรงแรมเล็ก ๆ แต่ตกแต่งได้น่ารักดี
กฝากท้องกับห้องครัวที่โรงแรมก่อนที่จะขึ้นมาพัก
รวมเวลาเกือบ ๙ ชั่วโมงสำหรับการสัญจรท่องเที่ยวพร้อมกับบันทึกภาพกว่า ๒๐๐ รูป ครั้งนี้
รู้สึกเมื่อยมากครับกับการขับรถ แต่บอกได้คำเดียวว่าสนุกมากครับ
นีคือวันสบาย ๆ ในวันหยุดที่จังหวัดอุบลราชธานี เมืองดอกบัวที่มีอะไรดี ๆ จังหวัดหนึ่งครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น