๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๖
คนไทยมี ๖๕ ล้านคน หานำพลังของคน ๖๕ ล้านคนนั้นมารวมกัน ดั่งนิทานอิสปที่สอนไว้นานแล้วว่าหากนำไม้เล็ก ๆ มามัดรวมกัน ย่อมหักและทำลายยาก ฉันใดก็ฉันนั้น พลังอันมหึมาของคน ๖๕ ล้านคน ก็จะกลายเป็นพลังมหึมา สามารถทำลายล้างพลังอัปยศที่จะมาทำลายได้
ผมหยิบเรื่องนี้มาเขียน ก็เพราะผมเป็น ๑ ใน ๖๕ ล้านพลังนั้น ผมนิ่งนอนใจไม่ได้กับข่าวความเคลื่อนไหวการออกมาคัดค้านของกลุ่มคนต่อ พรบ.นิรโทษกรรมจากสื่อทุกชนิด ทั้งฟรีทีวี ทีวีดาวเทียม โซเซียลเน็ตเวิร์ค อีเมลล์ ที่ประดังเข้ามา
ผมต้องทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ผมคิดอยู่นานว่าจะทำอะไรได้บ้าง
เมื่อเช้าหลังจากที่ผมกลับจากการไปร่วมทอดกฐินสามัคคี ที่วัดบวรประชาสัคค์ หรือวัดหนองยาว ที่ตำบลหนองกระโดน อำเภอเมือง จังหวัดนครสวรรค์ ได้มีโอกาสพบชายรุ่นน้อง มาเล่าความในใจว่า อยากเผาตำรากฎหมายทิ้ง เพื่อแสดงออกถึงหารไม่เห็นด้วยกับการออกกฎหมายอัปยศฉบับนี้
ผมสนับสนุนความคิดของน้องชายคนนั้น เพราะฟังดูเข้าท่าดี และอดชื่นชมในความคิดของเขาที่ยังคิดหาวิธีคัดค้านกฎหมายฉบับนี้
ผมนอนคิดไปเรื่อย อดคิดไปถึงสมัยที่เรียนรัฐศาสตร์ระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง กว่า ๓๐ปีมาแล้ว ก็เคยเรียนวิชากฎหมายเบื้องต้น จึงทำให้พอมีความรู้อยู่บ้างว่ากฎหมายฉบับนี้มันไม่เป็นไปตามหลักการของกฎหมายที่ดี
แต่ผมว่าไม่ต้องมีความรู้ด้านกฎหมาย ใช้เพียงสามัญสำนึกปกติของคนธรรมดาก็เข้าใจว่า กฎหมายนิรโทษกรรมฉบับนี้มันออกมาไม่ถูกต้อง
มีอย่างที่ไหน คนทำผิดโทษฐานฉกรรณ์ ทั้งการทุจริตคอรัปชั่น การเผาบ้านเผาเมืองด้วย การฆ่าคนตาย จะถูกยกเลิกโดยไม่มีความผิด
แวบหนึ่งของความคิดผมดันหันมาโทษตัวเอง ลงโทษว่าผมเป็นคนผิดเอง เพราผมดันไปเลือก สส. ให้ไปทำหน้าที่แทนตัวผมผิดเอง
คิดแล้วผมอยากอาเจียนจริง ๆ คิดไปถึงท่านสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ผมเลือกเข้าไป ท่านใช้หลักคิดอะไรในการยกมือผ่านกฎหมายฉบับนี้ ผมไม่เข้าใจจริง ๆ
ผมกลายเป็นคนผิดไปแล้วจริง ๆ ด้วย ผมคงไม่กล้าปฏิเสธความผิดของตัวเองครั้งนี้ มันคงจะอยู่ในใจของผมตลอดเวลานับแต่นี้ไป
แล้วผมจะนิรโทษกรรมให้กับตัวเองอย่างไรดี
พลันความคิดของผมก็ปิ้งขึ้นมาทันที ผมคิดไปถึง สว. เพราะขั้นตอนการอกกกฎหมายจะต้องเข้าสู่การพิจารณาของวุฒิสภานี่หวา
ใครว่ะคือ สว.ที่บ้านเกิดของผม ผมไม่รู้จักท่านจริง ๆ ง่ายนิดเดียวครับ ทุกอย่างสามารถค้นหาได้จากอินเตอร์เน็ต ก็ไปพบฐานข้อมูลทำเนียบ สว. ที่รัฐสภาทำไว้ สายตาไล่หาอีเมล์ของท่าน สว. ไม่มีครับ แต่ก็ไม่เป็นไร เราต้องใช้โซเซียลเน็ตเวิร์คให้เเป็นประโยชน์
ผมตัดสินใจโพสตฺข้อความผ่านเฟจบุ๊คของผม โดยหวังว่าเพื่อนที่ติดตามเฟจบุ๊คของผมต้องมีสักคนที่รู้จักท่าน สว.ของจังหวัดผม
"ใครช่วยผมที หากใครรู้จก สว.จังหวัดพิจิตร ที่ชื่อ ท่าน สว.บรรชา พงศ์อายุกุล ช่วยส่งต่อข้อความนี้ให้ท่านที ผมพยายามหาเมลล์ท่านแล้ว ผมหาไม่ได้จริง ๆ
ผมเป็นชาวพิจิตรแต่กำเนิด อยากจะขอความร่วมมือจากท่านในการช่วยยับยั้ง พรบ.นิรโทษกรรมฯ ที่กำลังจะนำเข้าสู่การประชุมของวุฒิสภา ในอีกไม่กี่วันนี้
ผมคงไม่ต้องอธิบายเหตุผลใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะท่านคงเข้าใจดีกว่าผม แต่สิ่งที่ผมอยากขอร้องท่านก็คือ ท่านจะเป็นคนหนึ่งในดวงใจของชาวพิจิตรและของประเทศไทย หากท่านช่วยยับยั้งกฎหมายที่ขัดต่อหลักนิติรัฐและนิติธรรมครั้งนี้ ผมและเครือข่ายลูกหลานคนพิจิตร จะขอสดุุดีท่านและเชิดชูท่านไว้ในใจตลอดไป"
ช่วยผมทีเถิดท่าน สว.พิจิตรที่เคารพ ช่วยล้างความผิดให้กับผมที อย่าให้ความผิดของผมต้องติดตัวผมตลอดไปเลยครับ
ผมขอร้องท่านจริง ๆ โปรดช่วยผม ช่วยประเทศไทยเราด้วยเถิด ครับท่าน สว.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น